Senne miasteczko – analiza obrazu

Centralnym punktem obrazu  "Senne miasteczko" jest postać kobiety. Choć jest sama, nie wygląda na samotną. Chyba na kogoś czeka, albo idzie do kogoś. 
Ubrana odświętnie, w długą suknię, ma odsłonięte ramiona, fantazyjną fryzurę, efektowne kolczyki i korale. Sprawia wrażenie radosnej. 
Jest ciepło. W rozświetlone okno jednego z domów zagląda księżyc. Jego światło podkreśla kontury skośnych dachów i płaskie formy niskich budynków. Przestrzeń wydaje się być dwuwymiarowa. Kolory gasną, choć niebo wciąż świeci jasnym turkusem. 
Noc ciemnym pasem zamyka dzień. 

Kobieta wyszła z domu, jest gdzieś pomiędzy wczoraj i dziś, na granicy czasu, w miejscu gdzie przeszłość, teraźniejszość i przyszłość splatają się ze sobą w nieoczekiwany sposób. Jest przed i pomiędzy budynkami. Jest w drodze do jutra. Wierzy, że będzie dobre.
Beata Wąsowska, "Senne miasteczko", 30x40 cm, akryl na płycie, nr kat. 31-31. Obraz z 2011 roku.
Słowa kluczowe:
Beata Wąsowska, senne miasteczko, analiza obrazu, sztuka współczesna, kobieta, miasteczko, noc, dzień, czas, przestrzeń, samotność, symbolika, interpretacja.