W słońcu

Niebieski to kolor natury, kolor wody i nieba. Przywołuje spokój, kojarzy się ze stabilizacją,  pewnością, bezpieczeństwem i smutkiem. Na Zachodzie odwołuje się do Niepokalanego Poczęcia Maryi. W Antyku niebieski był symbolem najwyższych bóstw.

Na moim obrazie jest wodą i niebem, jednak nie dlatego, że chciałam namalować kobietę nad wodą. Chciałam namalować kobietę, "everywoman", a nie jakąś konkretną kobietę czy postać literacką albo historyczną. Maluję ideę kobiecości. Podmalówka podpowiedziała jakich powinnam użyć kolorów. A te kolory podpowiadają znaczenie obrazu. Kolor niebieski dobrze "wycinał" kobietę z żółtego tła podmalówki. Jest kobieta, woda, niebo, słońce albo księżyc, dzień albo noc. To się dzieje gdziekolwiek, i w dowolnej chwili. Kobieta siedzi, czeka.
Kiedy szukam kobiety, która trwa w niebieskości, przychodzi mi na myśl Penelopa. Ale Maria też. Sensem tej pracy jest oczekiwanie.

Beata Wąsowska, Słoneczny dzień, akryl na kartonie, 15,2x14,7 cm, nr kat. 21-P81, 2001 r.

"Kolor niebieski był w językach słowiańskich podzielony na oddzielne, ale dopełniające się pola semantyczne, oznaczone różnymi, w zależności od danego języka, nazwami („modry"; „gołuboj" „siny"; „plav", „modar")."

[...] proces rozwarstwienia tej barwy na odcienie jasno- i ciemnoniebieskie rozpoczął się nie tak dawno. W różnych słowiańskich językach odcienie jasnoniebieskie określane są przez wyrazy, które pierwotnie posiadały inne znaczenia (siwy, jasny, płowy). Prawdopodobnie (...) główną nazwą oznaczającą barwę niebieską w ogóle był początkowo „modry", podczas gdy „siny" określał kolory w związku z pewnymi przedmiotami (głównie barwę morza i ciała). „Modry" znaczył: jasnoniebieski, niebieski, granatowy, fioletowy, czarniawofioletowy (modry =siny, mor, płowy, jasny + chabrowy, fiołkowy itd.)." Z. Libera, Semiotyka barw w polskiej kulturze ludowej i w innych kulturach słowiańskich

Wszystkie niebieskie kolory